30.10.2011 13:26

Hipoterapia czyni cuda

nie jest jeszcze w Polsce powszechnie znane, lecz zdobywa coraz większe grono zwolenników. Aby przybliżyć czytelnikom tę niecodzienną terapię, postanowiliśmy wybrać się do jedynego ośrodka hipoterapeutycznego w Świnoujściu, który wraz z mężem prowadzi Joanna Ulaczyk (na zdjęciu z lewej).

Hipoterapia jest przeznaczona zarówno dla dzieci, jak i osób dorosłych. O tym, jak wyglądają zajęcia, decyduje schorzenie pacjenta. Hipoterapia ma bowiem szerokie oddziaływanie – mogą być jej poddane osoby z chorobami nie tylko fizycznymi, ale również psychicznymi oraz dzieci z problemami natury pedagogicznej. Celem rehabilitacji  jest usprawnienie sfery dotkniętej chorobą. Hipoterapeutka Joanna Ulaczyk podkreśla, że rezultaty osiągane w wyniku hipoterapii są często zaskakujące. - Mam dwóch podopiecznych, którzy słyszeli od lekarzy, że już nigdy nie będą czytać, tymczasem dzięki hipoterapii teraz łączą proste wyrazy. Joanna Ulaczyk wyjawia, że sekret tkwi w zestawianiu metod terapeutycznych. Wykorzystuje się np. edukację i metodę Knillów  (stymulowanie rozwoju dziecka oparte na zmyśle dotyku), wspomagającą komunikację pacjenta z otoczeniem.

 W przypadku prowadzenia zajęć z osobami na wózku inwalidzkim, kontakt z koniem daje wyobrażenie poruszania się
 i ćwiczy odruch chodzenia. Dzieje się tak dlatego, że ruchy końskie są trójwymiarowe, toteż imitują ruchy miednicy. - Jednakże, jeśli symetria człowieka z uwagi na różnorodne choroby, jest zaburzona, to terapią staje się już jedynie kontakt z koniem i świeże powietrze, co również jest bardzo pacjentowi potrzebne – zaznacza Joanna Ulaczyk.

 Dzieci i dorośli ze schorzeniami psychicznymi bądź pedagogicznymi o podłożu emocjonalnym już poprzez sam kontakt z koniem, uspokajają się. Hipoterapia w tym przypadku daje wymierne rezultaty w walce np. z ADHD, schizofrenią czy autyzmem. Popularna jest także tzw. integracja sensoryczna, w której hipoterapeuta jeździ wspólnie z pacjentem na tym samym koniu. Wówczas pacjent doświadcza wszystkich bodźców. W przypadku poważniejszych schorzeń oraz osób dorosłych, do hipoterapii potrzebne są dwie lub trzy wykwalifikowane osoby, które podtrzymują oraz asekurują pacjenta. Hipoterapia daje wymierne korzyści także osobom uzależnionym od alkoholu i innych substancji psychoaktywnych. - Koń jako terapeuta nie ocenia, dlatego uzależnieni chętnie obcują z koniem i często podkreślają, że to zwierzę ma na nich pozytywny wpływ – tłumaczy J. Ulaczyk.

 Nie wszyscy chorzy mogą brać udział w zajęciach hipoterapeutycznych. Choroby, które eliminują z hipoterapii to przede wszystkim padaczka (istnieje ryzyko spadnięcia z konia), skolioza powyżej I stopnia – dyskopatia (na koniu można zatrzeć kręgi), a także ostre zaburzenia psychiczne, zwichnięcie stawu biodrowego, niestabilność kręgów szyjnych
i szereg innych poważnych schorzeń. Przeciwwskazaniem może być również alergia na konia.

Więcej w papierowym wydaniu gazety.