17.09.2023 7:28

Woda za blisko 100 milionów

Ostatnio w dyskusjach sesyjnych Rady Miasta Świnoujście oraz w mediach ponownie wrócił temat zaopatrzenia Miasta w wodę. Stało to się za sprawą końcowego rozstrzygnięcia przetargowego i olbrzymiej kwoty 93.709 820 zł, jaką Miasto musi przeznaczyć na dwa etapy realizacyjne budowy stacji uzdatniania wody pitnej z ujęcia Mulnik.

W pierwszym etapie przetarg wygrało konsorcjum firm Strabag Sp. z o.o.z Pruszkowa oraz Strabag AG z Austrii, które za cenę 11.627 000 zł zbuduje ujęcie wody wraz z infrastrukturą towarzyszącą na Mulniku. W drugim wygrała firma Envirotech Sp. z o.o. Poznań z ceną wykonania 82.082 820 zł - za zaprojektowanie i budowę stacji uzdatniania wody Mulnik.

Prezydent na sesji i w lokalnych TV dwoi się i troi, by wykazać, że teraz to nie pora, by w sprawie wody wracać do przeszłości, ponieważ nie mamy już wyjścia oraz czasu na realizację innego scenariusza. Zastosował na zasadzie przymusu stary sposób na przeforsowanie niepopularnych decyzji. W obliczu rosnącego od kilku lat deficytu wody w Świnoujściu, przy jednoczesnym wyrażaniu zgód na budowę obiektów apartamentowych pozostaje nam więc przyjąć warunki finansowe firm startujących w przetargu, które wiedziały, że jesteśmy w sytuacji podbramkowej. Czy musiało tak być? Naszym zdaniem NIE..

Problem braku wystarczającej ilości wody stawał od lat przed kolejnym władzami samorządowymi. Ustalono w końcu, że alternatywnym źródłem zaopatrzenia Miasta w wodę powinno być ujęcie wody głębinowej w Kodrąbku ( w międzyczasie jedna próba pozyskania wody w technologii odsalania zakończyła się totalnym niepowodzeniem)

Podobne stanowisko w sprawie Kodrąbka znajdujemy w opracowanym przez ZWiK w 2018 roku „Programie dotyczącym zapewnienia wystarczającej ilości wody pitnej na potrzeby miasta Świnoujście”. Podkreślano w nim pojawiające się czynniki kształtujące stopień pokrycia zapotrzebowania na wodę pitną w Świnoujściu do których należy ograniczenie dotychczasowych zasobów dyspozycyjnych wód podziemnych wprowadzonych decyzją Ministra Środowiska w 2016 r. To zaś skutkuje koniecznością zmniejszenia łącznego poboru wody w istniejących ujęciach wody. Kolejny czynnik to wzrost zapotrzebowania na wodę.

W programie opisano działania prowadzone przez ZWiK w latach 2011 – 2018 w porozumieniu z sąsiadującymi gminami w celu pozyskania wody z Kodrąbka. Ich efektem było opracowanie pakietu szeregu dokumentów przybliżających realizację zadania. Ich opracowanie pozwoliło na określenie wstępnych kosztów realizacji inwestycji. W wyniku przeprowadzonych działań miasto Świnoujście zyskało możliwość wykorzystania zasobów wody w ilości 150 m3 /h. Rozpoczęcie realizacji inwestycji jak zaznaczano wymaga dokładnych uzgodnień między gminami dotyczących zasad realizacji i zweryfikowania obecnego i perspektywicznego zapotrzebowania na wodę. Następnym etapem przygotowania do realizacji inwestycji jak zapisano w programie będzie opracowanie inwentaryzacji przyrodniczej i opracowanie Raportu środowiskowego w przypadku wskazania takiej konieczności przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska oraz opracowanie Programu Funkcjonalno-Użytkowego do ogłoszenia przetargu na roboty budowlane.”

Cóż takiego się wydarzyło, że będąc w końcowej fazie przygotowawczej przyszłej inwestycji, po wykonaniu tytanicznej pracy koncepcyjno dokumentacyjnej oraz uzgodnieniowej - postanowiono zrezygnować z priorytetowej funkcji Kodrąbka na rzecz niesprawdzonej w krajowych warunkach ,obarczonej wieloma ryzykami koncepcji pozyskanie wody powierzchniowej ze starorzecza Mulnik. Wiadomo było ,że wiązało się to także z oczywistym wydłużeniem okresu uzyskania dodatkowej wody dla Świnoujścia o kilka lat oraz brakiem określenia ceny wody po wykonaniu tejże inwestycji. A ten ostatni parametr jest przecież dla mieszkańców najistotniejszy. Jako główny powód zmiany koncepcji podawano radnym między innymi brak środków finansowych w budżetach gminnych Wolina i Międzyzdrojów, umożliwiających wspólną realizację i finansowanie zadania. Przy wspólnym finansowaniu nasz wkład wynosić miał ok. 29 mln złotych. Radni przekonywali prezydenta do kontynuowania dalszych prac i samodzielnego wykonania tej inwestycji. Wartość szacunkowa samodzielnego jej wykonania wynosiła ok. 45 mln złotych. Gmina była w bardzo dobrej sytuacji finansowej . Sprzyjająca była także sytuacja makro-ekonomiczna kraju- m.in. śladowa inflacja oraz stabilny rynek pracy. Można było także liczyć na dofinansowanie inwestycji ze źródeł zewnętrznych (podobnie jak teraz z inwestycją na Mulniku).

Miasto zdecydowało jednak wydać kilkadziesiąt milionów na promenady i inne „ważniejsze” inwestycje. Postulowaliśmy najpierw rozwiązanie problemu zaopatrzenia miasta w wodę, a później realizację innych inwestycji. Stało się inaczej i skutki tych zmian uwidoczniły się m.in. w olbrzymich kwotach przetargowych, wskazanych na wstępie. Przyjdzie mieszkańcom i innym odbiorcom wody za to wszystko zapłacić już w 2026 r po odbiorze końcowym inwestycji na Mulniku. Spłata ta odbywać się będzie przy ponad 300 milionowym zadłużeniu miasta ,konieczności spłat tunelu i innych dużych inwestycji, braku zewnętrznych środków na utrzymanie przepraw promowych ,a także spłatę pożyczki z NFOŚiGW wraz z jej bardzo niekorzystnymi kosztami obsługi. Na nasze pytania -jaka będzie prognozowana cena wody, po zakończeniu tej inwestycji , odpowiedź władz spółki ZWiK jest wymijająca, wskazująca jedynie ,że „przewidywany wzrost opłat po wybudowaniu stacji uzdatniania wody w Świnoujściu nie powinien być wyższy niż 25 procent.”

Czy na tym powinna polegać rola dobrego gospodarza Miasta , aby przeforsować realizację inwestycji obarczonej obawami i niewiadomymi, zaniechując dokończenia zadania , które gwarantowało dobrą jakość wody? Moim zdaniem NIE.

Ryszard Teterycz