08.12.2013 10:59

Jubileusz 20-lecia

„Dom w drodze do rodzinnego domu”

Dom Rybaka, Klub Stella Maris, Seamen's Club – wszystkie te nazwy tyczą klubu powstałego w listopadzie 1993 roku w świetnie wówczas prosperującym Domu Rybaka. Któż nie znał wówczas tego prężnie działającego ośrodka kultury dla marynarzy i ich rodzin. To z tego klubu onegdaj wybrano „Człowieka roku”, a po kilku latach „Wyspiarza roku”. Byli to członkowie obecnej kapituły: Olaf Kwapis i Barbara Smolik. Dzisiaj klub ten obchodzi swoje dwudziestolecie, a uroczystości odbyły się w sobotę 7 bm.w obecnej siedzibie Seamen's Club przy ul. B. Chrobrego.

Stella Maris – tak nazwał przed laty klub w Domu Rybaka jego ówczesny kapelan – Olaf Kwapis. I słusznie. Było to przytulisko z bazą hotelową, kulturalno – rozrywkową, rekreacyjną. Klub „Stella maris” powołano do życia po zawartym 23 listopada 1993r. porozumieniu o współpracy pomiędzy Domem Rybaka a Stowarzyszeniem Marynarska Rada Opiekuńcza (MRO) ze Szczecina. Porozumienie to dotyczyło wynajęcia pomieszczeń oraz współpracy na rzecz marynarzy różnych bander przebywających w świnoujskim porcie.

Ponieważ dwudziestolecie to jubileusz, który skłania do wspomnień i refleksji, o rozmowę poprosiliśmy Barbarę Smolik opiekującą się placówką ,obecnie znaną pod nazwą „Seamen's Club”.

Wyspiarz niebieski: Każda placówka ma swój początek...

Barbara Smolik: Początek był bardzo skromny. Dzięki naszym staraniom, a szczególnie Olafa Kwapisa i Tadeusza Zielińskiego powstała kaplica morska z batikami i ikonami oraz sala kawiarni z urządzeniami sportowymi. Kaplica Stella Maris to była i kaplica i kawiarnia. Marynarze mieli miejsce do odpoczynku, mogli grać w różne gry, tenisa stołowego, bilarda i jak w każdym klubie na świecie poczytać prasę, skorzystać z telefonów, komputerów. Korzystali także z nieco prozaicznej (dla nas) pomocy w życiowych sprawach takich jak: wymiana waluty, czy nawet zostawić do wysłania listy. Osobną sprawą, ale równie ważną była opieka duchowa. Pamiętam jak na początku skromnego wystroju kaplicy ksiądz przywiózł nam drewniany ołtarz, ambonkę i jeden duży obraz. Kaplica została poświęcona, a potem ksiądz Olaf z Tadziem Zielińskim zaprojektowali i wykonali piękny acz skromny wystrój wnętrza.

W.n.: Każdego roku klub organizował co najmniej cztery duże spotkanie dla marynarzy i ich rodzin...

B.S.: Były to spotkania do których przygotowywaliśmy się bardzo starannie: spotkania wigilijne, noworoczne, z okazji Dni Morza, zaduszki marynarskie (na plaży), które weszły na stała w obyczaje ludzi morza, ich rodziny, społeczność świnoujską, zaduszki poetyckie z udziałem świnoujskich poetów. Bardzo zapadł w mojej pamięci piknik z wolontariuszami z byłych krajów Związku Radzieckiego (to był cały autokar gości!). A w historii Miasta bez wątpienia zapisaliśmy się uczestnicząc w wielu uroczystościach takich jakie odbywają się pod tablicą „Tym, którzy nie powrócili z morza”, w rocznicę zatonięcia „Heweliusza”, podczas Dni Morza. Organizowaliśmy także msze polowe pod tą tablicą z pocztami sztandarowymi, chórami, orkiestrą , delegacjami przedsiębiorstw gospodarki morskiej.

W.n.: Klub miał kila nazw, co ściśle się wiąże z siedzibą...

B.S.: Działalność kulturalną, sportową, rekreacyjną rozwijaliśmy w szerokim zakresie, bo mieliśmy do tego warunki. Aż przyszedł dzień sprzedaży budynku, w którym mieliśmy swoją siedzibę. Dom Rybaka poszedł pod młotek. Przenieśliśmy się na Pl. Słowiański, a w nowej siedzibie wykonaliśmy duży remont (budynek ZGM), który pochłonął znaczące środki finansowe. Umowę dzierżawy mieliśmy podpisaną na 10 lat. Niestety, zostaliśmy tam tylko cztery lata. Obecnie przytulił nas Ogólnopolski Związek Zawodowy Oficerów i Marynarzy. Nasza działalność została znacznie okrojona z przyczyn lokalowych.

Więcej w papierowym wydaniu gazety, a więcej zdjęć z sobotniej uroczystości zamieścimy na portalu w zakładce fotoreportaż