Z dawnych kronik grodu – księga III (172)

Celibroci się wypieli na Winoujście i sztuk różnistych postanowili w porze gorąca dla grodzian i stonki przybyłej nie czynić. Jako to zwykle poszło o talary z grodzkiego mieszka. Kasztelan Oponusus dać więcej nie chciał, bo sobie wydumał, że Mark Rataj i Kristof Cenetti jednak zmiękną, zarzucą żądania o więcej i na kolanach doń przyjdą prosząc aby dał choć tyle ile planował. A tu nici z tego, bo chłopaki się zawzięły i sztuki nie dadzą, co też Oponususowi nie bardzo pasuje, boć przecie z celibrotami przed obieraniem na kasztelański stolec pokazywać się nie będzie i gawiedzi nie uwiedzie znajomkami z półki wysokie w towarzystwie których się publicznie okazywał.

- Co ten wyleniały satrapka, staruchem niemotą zalatujący sobie duma? Że mu wszytko wolno, a świat u gir mu leży.? Jemu to już leży, ale pewnikiem co inszego od jarzenia poczynając! - wrzeszczał rozeźlony Mark Rataj – a i dobrze by było coby go nie obrali znowu na kasztelana, to może jaki przyjdzie co to grosza żałować nie będzie.

I tak z nagła Oponususowi kłopot z tego ogromniasty wykwitł, że w śmietanie celibrotów się jak przywykł nie unurza. Szybko wezwał więc do siebie Leoncja zwanego Strusiem co to chatą muzykantów, komediantów i rysowników zawiadywał i nakazał coby chyżo jakiś inszych celibrotów do grodu ściągać.

- Przecie ja władca absolutny, jedyny w swem rodzaju ze znanymi się muszę okazywać po plecowaniu ich poklepywać, co nieco okowity popijać i w krągłości celibrotek choć deczko popatrywać i na girki one spod kusych szatek się wynurzające takoż... – rozmarzył się okrutnie Oponusus

- Panie, Niezastąpiona Światłości Nasza, Busolo Żywota Poddanych i Opatrzności Losu Naszego uczynię co ino będę mógł coby cię zadowolić i na łaskę twą zasłużyć,a le tera późno już i trudno będzie... no chyba, że Dorsza z Pomiędzyzdrojów poprosim i od nich celibrotów trochę pożyczym z gwiazdowego zlotu... - gadał nisko się kłaniając Leoncjo.

- Róbta co chceta Leoncjo ino mi łba metodą strusia w piasek nie kładźcie, a celibrotów jakowyś mieć muszę i to przed obieraniem na kasztelana. Pamiętaj i nie zawiedź ni kapki – złowrogo zawył rozwścieczony kasztelan.

Pasja zła kasztelana ostatnio ogarniała choć do gawiedzi uśmiech fałszywy na obliczu obnosił. Powodów ci jednakoż Oponusus miał wiele. Bamicha nawalała i choć jej dotąd władca bronił jak siebie samego to już niekiedy nie dzierżył tłumaczenia jej błądzenia. Babsko też wyczuło jakąś nutkę niechęci co to od Oponususa niekiedy w jej stronę płynęła i swoim najbliższym przyjaciołom gadała, że władca z łap się jej wymyka i nie wiedzieć co też stać się dalej może. Widzieli to poniektóre dworzanie z Knebbelsem Karlem Luzem na czele i łapska zacierali, bo przecie ino ludzisk niewiele cierpiało jako tako obcowanie z Bamichą zwaną Pinokią, a reszta w łyżeczce woduni by ją z chęcią topiła. Wszytkie czekali co też się wkrótce z onego spięcia urodzi...

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)

WYSPIARZ niebieski

Jedyny tygodnik ukazujący się w Świnoujściu, Międzyzdrojach i Wolinie

23.02.2014 8:06

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu – księga III (172)

Tygodnik "WYSPIARZ niebieski" Świnoujście • ul. Armii Krajowej 12 • Pasaż Centrum • I piętro, p. 109 Tel. +48 91 327 10 64 • Tel./Fax +48 91 321 54 36

Tygodnik "WYSPIARZ niebieski"
Świnoujście • ul. Armii Krajowej 12 • Pasaż Centrum • I piętro, p. 109
Tel. +48 91 327 10 64 • Tel./Fax +48 91 321 54 36