16.10.2010 11:06

(Rzecz dzieje się w Winoujściu, czyli nigdzie)

Z dawnych kronik grodu – księga III (14)

Pomieszek co to Radzie Starszych Ględziskiem zwanej w Winoujściu przewodził szykował się mocno co by kasztelanem nowym zostać. Przez wiele księżyców tkwił przy korycie chłepcząc z niego ile wejdzie i dupskiem się rozpychając, tak aby mniej było tych co to doń się dopychali, a teraz świętoszka odgrywał dumając bezprzytomnie, że grodzianie przygłupy i dusigrosza, przechery nie poznały. Ślipiami przy tym wodził dookoła i nijak patrzaniem prosto w oczy innym się popisać nie mógł. A grodzianie pamiętali śledzichy co to je w skrytości woził z mateńki odruni, obiecanki cacanki wszelakie, którymi zacnie sypał dookoła bez pokrycia nijakiego.

        Pamiętliwi byli o wszelkich pokątnych przewinach od których Pomieszek się żywo odcinał patrzając jednak przy tem na boki, bo to przecie jakby spojrzał to kłam jeden ze ślipiów by mu walił i poglądajacego na to zrazu by pewnikiem i oślepić mógł. Przy swoim jednak obstawał, a grodzianie we błocie ze śmiechu się tarzać poczęli jak im do ucha wpadło, jak Pomieszek gada , że pod jego skrzydły czas na zmiany nastał.

- A jakiż to zmian od Pomieszka spodziewać się możem, że głupota i ślinoplecenie bez myśli uważnej jako i wiater przeklęty będzie się roznosić bez granic, a on ci za plecy naszemi majątek grodu wyprzeda swój mieszek zbijajc. O nie takich bez pomyślunki ci on tu nie znajdzie. Niech ci on nawet doktorem madrości ostanie za talary kupionym, amy się nabrac nie pozwolim – powiadali grodzianie.

Takoż i o swojej wielkości Hojny przemyśliwał, niepomny grzechów wielu, prawa bezprawnego stanowienia i obcych wspierania kosztem grodzian. Ten ci też ufał w siły swoje choć ci one nadwątlone wyraziście i słabego zdrowia co to skoczyć wysoko już nie dadzą, oj nie dadzą i przyjdzie wtedy obcym służyć i po łapskach obcałowywać Dunów, albo i innych z północnych krain. Jakoże walczyć o stolec kasztelański miarkował to Oponusus mu kazał się na ten czas z roboty w Szmalcborku na czas wolny wybrać.

Sam jednakowoż Oponusus wolnego ci jednakowoż nie brał ino za talary z mieszka grodzkiego wyciągnięte z grodzian kieszeni kampaniję przekonywania sobie szykował mawiając jakiż to on dobry, pomocny ubogim i wielce mądry w swej nieomylności światłej z niebiesiech płynącej. Szybko też smołówkę jeszcze na trakty polewał co by wozy grodzian hyżej jeździć po równym poczęły, zadowolenie wywołując i głosów przysparzając. Kasztelan Oponusus takoż słomę w trzewikach upchał i grzecznym począł bywać, kłaniać się zaczynał czego przez kilka księżycy ostatnich nie czynił bo i po co. Ba, ludziska różne zagadywał o ich los się martwiąc co go przecie nigdy za grosz nie obchodziło.

- Tera czas głosów oddawania pomydlę zatem ślipia grodzianom jakiż to ze mnie władca wspaniał, a jak zobaczą moją troskę przeogromną to przecie se pomyślą, żem się zmienił i tera do rany mnie przyłóż i nic krwi nie wychłepcę – chichrał się Oponusus ze swego pomysłu przedniego kontent wielce co by udawać innego niż po prawdzie jest. Dworzanie jego zaś widząc jakiż to zajęty myśleniem o sobie i dalszym władzy piastowaniem talary dla siebie na bokach tłukli. Budownicza Bamicha co to za plecy Oponususa jako dama pierwsza rządziła i talarami obdzielała mężulę swego nieboraka na budowie gazosmrodu nieźle urządziła i wartki ich strumień do mieszka zgarniała z przewag swoich korzystając. Każdy na swoją miarę kombinował. Knebbels Karl Luz za śmiechu warte talary w księżnicy grodzkiej pomieszkiwał dodatki wszelakie przy tym garnął wstydu nie znając, a tych co przeciwni Oponususowi byli straszyć po pijaku sobie takoż pozwalał. Nawet Tetryk zwany Ryczytrepem co to z odległości ino w robocie rządził też swoje grosichy, których mu ciagle mało z podmianki ciułał służbie w sotni tężyzny nieźle nerwy tym szargając.

Ci co u koryta garnęli co mogli, boć to i czas ostatni. Inni takoż myśleli nad sposoby wszelakie władzę zgarnąć pozwalające. Jak to do Winoujścia władca kraju Polo-polo słynny Donaldus zajechał co by oko nacieszyć gazosmrodu budowaniem Peonici z Daktylem i Kurszyną na czele co to do Ględziska się pchali karnie się w szeregu ustawili na władcę na wietrze cierpliwie czekając. Popatrzyli nań choć przez chwilkę małą, błogosławieństwo od Donaldusa odebrali i nową wiarą nasyceni z Możejchanem i Haszczajem ramię w ramię po władzę piąć się zamierzali. Ze spokojem na te korowody patrzyli Rasowcy skrzętnie szwindle paskudne notując i na swojego pewniaka na kasztelana popatrując, który przecie małym paluszkiem te tuzy własnym gazem nadmuchane jak baloniki w niebiosy wypchnąć bez wysiłku może...   cdn

Gall Anomal

(wszelkie podobieństwo do znanych współcześnie osób i sytuacji jest całkowicie przypadkowe)